Het boek is bedoeld als leidraad voor supervisors en als oproep aan coaches om zichzelf geregeld te laten coachen. Dat hebben ze hard nodig, aldus De Haan, want coaches krijgen heel wat over zich heen. Al die emoties en ervaringen moeten ze in hun eentje kunnen verdragen en verwerken. Dat valt niet mee, en sparren met een supervisor kan dan voor opluchting en (nieuwe) sturing zorgen.
De coaching van coaches kan op allerlei manieren, en met uiteenlopende frequenties, beschrijft De Haan. Maar de kern van die gesprekken is toch vaak het naar boven halen en kanaliseren van emoties. Om daar vervolgens van te leren. De Haan karakteriseert supervisie dan ook als luisteren, waarnemen en interpreteren. Overigens valt dat luisteren veel coaches zwaar, de ervaren De Haan geeft aan dat hij daar zelf ook jarenlang mee geworsteld heeft.
Waarom stappen coaches eigenlijk naar een supervisor? De Haan heeft het ze gevraagd. De meestgehoorde antwoorden waren: nieuw perspectief, geruststelling en suggesties krijgen voor verbetering. Er is daarnaast ook een puur economische reden want het kan goed zijn voor hun business: het vak supervisie heeft de laatste jaren een grote vlucht genomen, en dat is mede omdat supervisie steeds vaker een minimumvereiste is voor het behoud van een professionele accreditatie van een adviseur. Het is dus steeds vaker een meerwaarde richting klant. Een soort kwaliteitslabel. Het gaat nog verder: soms checken de klanten de waarde van de coach die ze (willen) inhuren door met zijn supervisor te gaan praten.
Het coachen van coaches, het klinkt logisch en effectief. Maar de weg naar betere coaches is geplaveid met obstakels als angst en schaamte. Obstakels die ervoor zorgen dat coaches hun meest prangende vragen niet aan hun supervisor durven voor te leggen. En dan komt het er voor de supervisor echt op aan: dan moet hij doorluisteren en doorvragen, en desnoods de relatie met zijn ‘supervisant’ (de coach die gecoacht wordt) op het spel zetten. De Haan laat mooi zien welke instrumenten je daar als supervisor voor kunt gebruiken.
Leidt supervisie tot betere coaches? Jazeker, stelt De Haan. Supervisie is in zijn ogen de enige manier waarop coaches een onafhankelijke garantie op kwaliteit kunnen krijgen. Dat ze hun supervisor daar uiteindelijk ook gewoon een rekening voor betalen, nuanceert de waarde van dit label natuurlijk wel enigszins.
Over Paul Groothengel
Paul Groothengel is freelance journalist.