Met ‘De spreeuwenzwerm’ laat Patricia Braat overtuigend zien dat een verandering bij jezelf kan starten, waarna je anderen kunt meenemen, als een spreeuwenzwerm die groter wordt. Haar jarenlange ervaring met veranderprocessen leerde haar dat een verandering van onderaf, uit mensen zelf, de meeste kans van slagen heeft. In zeven lessen laat ze zien hoe je jouw veranderkracht kunt versterken en invloed kunt laten groeien.

De term AI Agent kan voor veel managers een reden zijn om dit boek meteen terzijde te leggen. Dat zou een gemiste kans zijn. Het gaat dan wel over een term uit de informatica, maar die slaat vooral op het alledaagse werk. AI Agents zijn intelligente digitale assistenten die professionals en managers veel werk uit handen gaan nemen.

Ontwikkelingen en transformaties gaan steeds sneller. Zeker op het terrein van werken en samenwerken van mensen met de komst van hybride werken en artificial intelligence (AI). Bovendien worstelen we met de adaptatie van deze nieuwe trends. 

Waarom mislukken zoveel startende ceo’s – en wat kun je doen om dat te voorkomen? In ‘Het venijn zit in de start’ laat Maaike van der Wal zien hoe cruciaal het eerste jaar is voor nieuw leiderschap, en hoe je valkuilen in de onderstroom kunt vermijden. In haar recensie licht Liesbeth Tettero het boek toe.

Hoe ga je om met taaie problemen die zich over organisatiegrenzen uitstrekken en zich niet in één beleidsplan laten vangen? In ‘De logica van de lappendeken’ presenteert Hans Vermaak een praktisch én hoopvol alternatief: verbindingswerk als antwoord op complexe vraagstukken. In zijn recensie legt Jan Hoogstra uit waarom dit boek hem direct greep.

Sommige titels spreken me gelijk aan. Zo ook ‘De Veranderfilosoof’. Wat zou dit boek inhouden, waar neemt Daniël Wolfs ons mee heen? De ondertitel zegt het eigenlijk al: ‘op zoek naar de kern van verandering’. Want ‘De veranderfilosoof’ is geen hoe-boek over veranderen, maar de beschrijving van de zoektocht van de auteur naar antwoorden op vier vragen.

De tijd dat organisaties nog planmatig konden veranderen, ligt achter ons. In een complexe en voortdurend bewegende wereld vragen veranderprocessen om andere benaderingen. In ‘Veranderkunde als professie’ zetten Jaap Boonstra en Marjo Dubbeldam de menselijke kant van veranderen centraal. In zijn recensie licht Nico Jong toe waarom dat hard nodig is.

Veranderen in organisaties is geen kwestie van simpelweg doen, stelt Daniël Wolfs, maar begint bij denken. In ‘De Veranderfilosoof’ onderzoekt hij de kern van verandering via filosofische omwegen, persoonlijke associaties en kritische vragen. In zijn recensie reflecteert Hans de Witte-van Mierlé op deze intellectuele zoektocht.

Hét handboek voor sustainability in organisaties, zo luidt de ondertitel van het met 384 pagina’s best lijvige ‘De impactmissie’ van Marlot Kiveron. Met de vraag in mijn achterhoofd of er voor het invoeren van sustainability wel een handboek mogelijk is, nam ik het boek ter hand.

Hoe herstel je het vertrouwen en de samenwerking in organisaties waar leiding en medewerkers langs elkaar heen werken? In ‘Veranderkundige methoden bij verwaarloosde organisaties’ biedt Joost Kampen praktische handvatten voor structurele verbetering. In zijn recensie licht Rudy Kor toe wat dit boek zo waardevol maakt.