‘Nou, hoe weet je of een spaghetti klaar is na het koken? Je gooit ze tegen de muur, en kijkt of ze blijven hangen. Dat is precies wat ze doen met hun producten. Onprofessioneel.
Ik kon zien waar de slechte reputatie van dit principe vandaan kwam: het gaat om het ongeplande, dat ze niet weten wat ze doen. En dat heeft geen goede connotatie.
Zeker, in een wereld waar je een lange operationele geschiedenis hebt en die stabiel en voorspelbaar is, is het ook niet de juiste aanpak. Dat is waar je het perfecte plan kunt maken.
Maar waar bestaat deze wereld nog? Vrijwel elk individu en elke industrie wordt beïnvloed door complexiteit en massale verandering. Zo stelde Quartz's Davind Yanowksiy onlangs dat ‘er niet meer zoiets bestaat als een technologiebedrijf' - aangezien vrijwel elk bedrijf vandaag de dag te maken heeft met massale technologische verandering en innovatie.
In een wereld die steeds complexer wordt, is het gooien van spaghetti tegen de muur en kijken of ze blijven hangen misschien wel de enige manier om vooruit te komen.
Ik adviseer individuen en organisaties om dit spaghettiprincipe in het dagelijks leven toe te passen: We moeten veel vaker experimenteren en testen op alle niveaus van organisaties.
Er zijn twee belangrijke ingrediënten van het principe:
1) Regelmatig nieuwe dingen uitproberen;
2) Het verschil en succes meten en kijken wat er ‘blijft hangen'.
Als de nieuwe aanpak/strategie/idee werkt: Geweldig. Laten we het houden - zo niet. Stop en vervang het, geen kwaad gedaan.
Dit tweede deel is eigenlijk heel belangrijk omdat we erkennen dat we niet alle antwoorden op voorhand hebben. We weten eigenlijk niet of we het leuk zullen vinden, of het zal werken, of het goed zal zijn.
Maar als we het niet proberen zullen we het nooit weten. Het is onmogelijk te voorspellen. Dus we moeten testen, evalueren en herhalen.
Het spaghettiprincipe kan op alle niveaus worden toegepast:
Op persoonlijk niveau kun je vaak nieuwe dingen uitproberen, bijvoorbeeld via 30 daagse uitdagingen. Zie gewoon wat er resoneert, probeer het uit en zie wat er blijft hangen. Bekijk de geweldige 4 minuten durende TED talk van Google's Matt Cutts over gebieden van het maken van foto's tot het stoppen van de TV en het beginnen met schrijven.
Op teamniveau kun je de manier waarop je een vergadering benadert, of de manier waarop je strategie-updates uitvoert, veranderen. Waarom niet niet een een op een vergadering in plaats van die grote bijeenkomst? Klinkt dat raar? Misschien. Maar misschien kunt je de vergadertijd halveren. Wie weet?
Op organisatorisch niveau betekent dit ook het uitproberen van nieuwe ideeën/strategieën via een portfoliobenadering. Laat een subteam nieuwe ideeën uitproberen. Doe testinstallaties op één productielijn. Stimuleer een subgroep om een andere procedure voor het creëren van ideeën toe te passen. Herzie, bespreek, groei!
Vooral op organisatorisch niveau vraagt het om een nieuwe mindset. Het vraagt van uw organisatie dat u de inzet/doorvoer omarmt en niet alleen de output. Met het spaghettiprincipe, en in een nieuwe onvoorspelbare wereld, is individuele output niet gegarandeerd. Dit is moeilijk voor veel HR-beleid dat output en resultaten prijst.
Maar wat wel gegarandeerd is, is dat wanneer je nieuwe dingen uitprobeert, je echte innovatie zult proeven en zien. De leider in dit scenario is de persoon die de scène zet om dingen te laten gebeuren.
Probeer dus nieuwe dingen uit. En kijk wat er blijft hangen.
Lars Sudmann is een expert op het gebied van innovatie en leiderschap. Hij was onder meer executive bij Procter & Gamble België. Hij is de auteur van Innovation that sticks, waarin hij ingaat op zijn manier van innovatie leiden.