De vader die terugkwam

strong>In ‘De vader die terugkwam’ verbindt Hans Ulrich zijn Twents-Oostenrijkse familiegeschiedenis met de wereldgeschiedenis van de twintigste eeuw.

De vader van Ulrich arriveert op zevenjarige leeftijd vanuit Wenen in Hengelo. Hij is daar eerst tijdelijk om op krachten te komen; later wordt hij geadopteerd en zal hij in Hengelo blijven. In de Tweede Wereldoorlog duikt hij onder om aan de Duitse dienstplicht te ontkomen.

Ulrich heeft een zeer gedetailleerde vertelstijl en zijn boek is een fraai geheel van fictie en non fictie. Een familiegeschiedenis die zich afwisselend afspeelt in Wenen, Rusland en Twente, verweven met een haast luchtige en erudiete beschrijving van de wereldpolitiek.

‘Toen de kanonnen uitgebulderd waren, was er opeens een ander geluid, het leek wel of een van de auto’s in het gevolg van Frans Ferdinand een klapband had gekregen. Er was geschreeuw, er was tumult. De klapband bleek een bom, maar niemand was ernstig gewond, een Habsburgse officier was lichtgewond geraakt en voor de zekerheid werd hij overgebracht naar het ziekenhuis.’

De toegankelijke schrijfstijl die Ulrich hanteert, maakt het boek tot een aangename leeservaring, waarbij de geschiedkundige feiten een boeiende aanvulling zijn voor hen wiens interesse dit heeft. De research die Ulrich heeft gedaan blijkt duidelijk uit zijn boek. Feiten zijn goed onderbouwd en op waarheden gebaseerd. Natuurlijk is het verhaal er omheen geromantiseerd, maar de geschiedenis is nergens geweld aangedaan.

‘Nederland werd in de crisisjaren voornamelijk geregeerd door kabinetten waar de RKSP, de ARP en de CHU de dienst uitmaakten. Deze drie confessionele partijen beschikken steeds over een (krappe) meerderheid in het parlement.’

Wanneer je je verdiept in het werk en de variëteit ervan, kun je tot geen andere conclusie komen dan dat Ulrich een ware alleskunner is. Een zeer veelzijdig auteur. Zijn oeuvre wekt bewondering en verbazing. Wat heeft deze man nog niet gedaan op schrijfgebied? De waardering van zijn lezers is groot. Leuk is te ontdekken dat ook zijn jonge lezers, en dan heb ik het over de doelgroep van Ulrichs’ geschiedenisboeken, uiterst lovend over hem zijn en enthousiast reageren op de lezingen die hij op scholen geeft.