Spanooghes queeste

strong>‘Spanooghes Queeste’ vertelt het verhaal van Freddy Spanooghe. Freddy is een vijftigjarige, melomane geschiedenisleraar die een rustig leven leidt met zijn vrouw Ingrid Delameilleure, financieel expert bij een groot revisorenbedrijf. Wanneer Freddy verneemt over een occult genootschap van ‘zusters’ die geloven dat er een vrouwelijke paus heeft bestaan, besluit hij naar Oostenrijk af te reizen alwaar hij de leidsvrouw van de Sororitas Papissae en een monnik met Raspoetin-allures ontmoet. Deze laatste stuurt hem op een Queeste naar het Epistel van de Pausin en haar Secretum Horribile dat de hypocriete paus van Rome te gronde zal richten.

‘Flaminia biedt niet zomaar een kopie van dit recept aan. Want zie, op de schemermarkt van antieke manuscripten verschijnt een perkament uit de 9de eeuw in het getormenteerde handschrift van de enige vrouw die ooit paus was, een epistel dat ze schreef op weg naar de brandstapel nadat ze door de paus was gefolterd en verkracht.’

Jagend op zijn historische graal raakt Spanooghe steeds verder verstrikt in een onvermoed kluwen van kadaverrechters, kruisbroeders, pornocraten en pedofiele paters. De wandeling met het pausinnengilde ontaardt in een dodentocht waarbij ook Ingrid wordt meegesleurd in de dramatische gebeurtenissen. Telkens rest echter de vraag: is het Epistel van de Pausin een gewichtloos zwaard van Damocles of ligt er echt een bom onder het Vaticaan? Je leest het in ‘Spanooghes Queeste’!

‘Spanooghes Queeste’ mag beschouwd worden als de literaire comeback van auteur Danny Chambaere. Chambaere kwijt zich met verve van zijn taak om van deze comeback iets bijzonders te maken. Hij levert met dit boek namelijk een intrigerend en boeiend werk af waarbij hij een geheel eigen invulling geeft aan de vraag of er al dan niet een vrouwelijke Paus heeft bestaan.

‘De ‘pausinnenqueeste ontspoorde danig omdat mevrouw de Mayenn mijn man aanzette tot criminele daden, zoals de inbraak in Stift Melk in Oostenrijk om er manuscripten te ontvreemden, waarvan de Zusterschap beweerde dat ze haar toebehoorden.’

Een boek met een kunstige opbouw en verrassende wending. De fraaie spanningsopbouw worden gevoed door de verschillende verhaallijnen. De invulling die de auteur aan de geschiedenis geeft, blijven overal toch enigszins gebaseerd op historische feiten. Tel daar de bovengemiddeld mooie schrijfstijl van Chambaere bij op en je hebt een roman van niveau.

Chambaere blijft overigens tot op het laatst gefocust op de attentiewaarde, getuige ook de laatste zin van zijn boek die de lezer nadenkend zal achterlaten…