In de parabel 'Ik heb jouw kaas gepikt!' wordt naar het boek van Blanchard en Johnson verwezen als 'Het goede boek'. Daarin staat volgens de muizenkolonie dat er vanalles verandert en dat daar niets aan te doen is. Dát is het lot. Je moet je daar vooral niet tegen verzetten, maar goed mee om leren gaan. Samengevat in de formule: Je wilt kaas + Er is geen kaas meer = Ga op zoek naar kaas.
Maar dan is daar opeens Max en die zit anders in elkaar. Hij wil weten wie de kaas had gepikt en nog belangrijker: waarom? De enige manier om daar achter te komen, is uit het doolhof te gaan. Met behulp van een sterke muizenvriend, lukt het hem over de muren van het doolhof te klimmen. Hij komt er achter dat het doolhof gemaakt is door mensen en helemaal geen vast gegeven is. Max past op den duur zelfs dingen aan in het doolhof, net zoals de mensen dat doen.
Door te ontsnappen aan het doolhof heeft hij dus de vrijheid om het te veranderen. Hij vertelt zijn belevenissen buiten het doolhof aan een bijzondere muis, Zeno. Zeno toont op zijn beurt dat het hem óók gelukt is te ontsnappen aan het doolhof. Op zijn eigen wijze is voor hem ook het doolhof niet een vast gegeven.
Ik heb de parabel met veel plezier gelezen, het is echt een aanvulling op de klassieker. Al hoewel ik zelf overtuigd ben van het belang van het leren omgaan met verandering, is het ook goed om de andere kant in het oog te houden. Soms zitten vaste patronen meer in je hoofd dan dat ze daadwerkelijk vaststaande feiten zijn. Mooi in balans dus, als je dit boek naast de klassieker in je boekenkast hebt staan. Bovendien kom je er ook nog eens achter wie de kaas heeft gepikt. Zeker een aanrader dus!